Menu
Een belangrijke factor daarbij is de globalisering en de groeiende onderlinge afhankelijkheid tussen landen. De wereldwijde economische integratie en de toename van internationale handel, investeringen en migratie hebben geleid tot een toename van risico’s die niet beperkt zijn tot één land of regio, maar die een impact kunnen hebben op verschillende landen en zelfs op wereldwijde schaal.
Een andere factor die meespeelt is de opkomst van nieuwe technologieën en dreigingen, zoals cybercriminaliteit, terrorisme en pandemieën. Deze risico’s hebben zich snel ontwikkeld en kunnen grote en onvoorspelbare gevolgen hebben, waardoor het belangrijk is om de mogelijke impact ervan te beoordelen en erop voorbereid te zijn.
Tevens hebben de toenemende politieke spanningen en conflicten, klimaatverandering en natuurlijke rampen bijgedragen aan de noodzaak van national risk assessments. Door deze factoren kunnen de gevolgen van een risico zich snel ontwikkelen en zich verspreiden, waardoor het belangrijk is om ze te identificeren, te evalueren en te beheersen.
National Risk Assessments worden uitgevoerd om inzicht te krijgen in de mogelijke risico’s die een land kan lopen op het gebied van veiligheid, gezondheid, economie, milieu, sociale en politieke stabiliteit en andere gebieden. Het is een proces waarbij de overheid en andere belanghebbenden samenwerken om potentiële risico’s te identificeren, te analyseren en te beoordelen, zodat passende maatregelen kunnen worden genomen om deze risico’s te beperken of te beheersen.
Een nationale risicobeoordeling kan helpen bij het identificeren van kwetsbaarheden in een land, zoals de kwetsbaarheid van de infrastructuur voor cyberaanvallen of de kwetsbaarheid van de bevolking voor natuurrampen. Door deze risico’s te identificeren en te begrijpen, kan de overheid beter voorbereid zijn om op de situatie te reageren en passende maatregelen te nemen om de gevolgen te minimaliseren. Dit kan bijvoorbeeld het opstellen van noodplannen, het investeren in preventieprogramma’s of het verbeteren van de capaciteit voor crisisbeheersing omvatten.
Een nationale risicobeoordeling kan ook helpen bij het prioriteren van middelen en het toewijzen van middelen aan gebieden waar het risico het grootst is. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat er meer middelen worden besteed aan het voorkomen van terrorisme of het beperken van de risico’s van pandemieën, waarbij de hoogste prioriteit wordt gegeven aan de risico’s die het meest urgent en ernstig zijn.
In deze bijeenkomsten wordt er vaak gebruikt gemaakt van de Delphi methode.
De Delphi-methode is ontwikkeld in de jaren 50 door de Amerikaanse politicoloog en wetenschapper Norman Dalkey in het onderzoeksinstituut RAND Corporation. De methode werd oorspronkelijk ontwikkeld om voorspellingen te doen over de effecten van technologische veranderingen op het slagveld, zoals de impact van nucleaire wapens op militaire operaties.
Dalkey en zijn team wilden namelijk een gestructureerde methode ontwikkelen om de meningen en ideeën van experts te verzamelen en te combineren, zonder dat persoonlijke vooroordelen of dominantie invloed zouden hebben op de uitkomsten. De methode werd genoemd naar het orakel van Delphi, dat in de oudheid werd beschouwd als een bron van wijsheid en voorspelling.
Het doel van de methode is om tot een consensus te komen over de waarschijnlijkheid of waarschijnlijke uitkomst van een bepaald scenario, in veel gevallen op basis van onzekerheid en onvolledige informatie.
De methode kan worden toegepast op verschillende vraagstukken, zoals het identificeren van risico’s en kansen, het ontwikkelen van strategie/beleid en het beoordelen van de impact van veranderingen of ontwikkelingen. De methode wordt ook ingezet bij het nemen van beslissingen over complexe en veelzijdige problemen, waarbij een breed scala aan expertise en perspectieven nodig is.
De Delphi-methode heeft verschillende voordelen, waaronder het verzamelen van meningen en ideeën van experts uit verschillende disciplines, het verminderen van de invloed van dominante persoonlijkheden of hiërarchie, en het bieden van een gestructureerde manier om te komen tot consensus . Er zijn echter ook enkele beperkingen rond de Delphi-methode, aangezien de methode afhankelijk is van de meningen van experts, kunnen de resultaten beïnvloed worden door persoonlijke vooroordelen of beperkte kennis. Het is dus zeer belangrijk wie uitgenodigd wordt bij deze bijeenkomsten om hun kennis te delen.
Delphi is vooral een waardevol instrument voor het verkrijgen van consensus en het verzamelen van informatie van experts. Het helpt bij het identificeren van potentiële problemen en risico’s en het maken van beslissingen over complexe problemen. Het is belangrijk om de methode echter op een juiste manier toe te passen en de resultaten kritisch te evalueren om de betrouwbaarheid en relevantie ervan te waarborgen. Deze assessments omvatten vaak een uitgebreide analyse van de mogelijke risico’s en hun impact op verschillende gebieden, evenals aanbevelingen voor beleid en acties om de risico’s te verminderen of te beheersen.
National risk assessments zijn een belangrijk instrument geworden voor overheden om de impact van risico’s op de nationale veiligheid, economie en samenleving te beoordelen en om adequate maatregelen te treffen om deze risico’s te beheersen.
